Na de plotselinge dramatische dood van zijn vader wist William (toen 16 jaar oud) het zeker; hij zou nooit meer iets doen waar hij geen zin in had. Hij werd popfotograaf en nam zich voor dat alles mogelijk is. Hij moest wel slagen, want een terugkeer naar school was absoluut geen optie voor hem. Het ging hem voor de wind en hij ontmoette de sterren bij ‘Countdown’ en andere muziekprogramma’s. Op 20-jarige leeftijd werd de studio bij zijn moeder op zolder te klein en ging hij op zoek naar een eigen en grotere plek. Collega's adviseerden hem naar Amsterdam te gaan, omdat de sterren niet ver wilden reizen. Hij was eigenwijs en betrok met een groot financieel risico het oude postkantoor van het kleine dorpje ’s-Graveland. 

Binnen de kortste keren kwamen de sterren langs in zijn inmiddels verbouwde en geblindeerde fotostudio tussen de koeien en groene weilanden. De sterren voelden zich gauw thuis en vonden het zo fantastisch dat zij bleven eten, feesten en soms zelfs slapen. De studio in the middle of nowhere werd een place to be en was in de ogen van buitenstaanders een soort Willy Wonka’s Chocoladefabriek vol mysteries; mensen kwamen en gingen in geblindeerde auto’s het grote hek door, er klonk soms harde muziek en er werd gefeest. Hij heeft zelfs de mannen van KISS in zijn studio mogen ontvangen en ook Queen voor zijn lens gehad. 

Het publiek van ‘DoKa’ krijgt het gouden ticket waardoor zij een inkijkje krijgen in deze studio waar de sterren verbleven. William vertelt anekdotes over zijn jaren met de sterren in deze studio maar ook over het emotionele vertrek na 33 jaar om verder te kunnen groeien als fotograaf. Het is ook een college waarin hij met collega-fotografen zijn kennis deelt en probeert te motiveren om vooral groot te durven dromen.

In 2026 viert William Rutten zijn veertigjarig jubileum als entertainment fotograaf.

Geen enkele droom bleek te groot te zijn...